Pansit bato

PANSIT BATO

ang ramdam ko'y batong-bato

sa panahong tulad nito

at nakita ko sandali

ang kanyang kaygandang ngiti

hanggang siya na'y lumapit

hinainan akong pilit

minasdan ko ang nilatag

di mawari't nasa hapag

ang tanong ko, "Ano ba 'to?"

sagot niya, "Pansit bato"

nagluto siya ng pansit

nang ulo ko'y di uminit

hain niyang pansit bato

ay tama lang sa tulad ko

- gregoriovbituinjr.

08.04.2024

Alaala ng Rizal Memorial Coliseum

ALAALA NG RIZAL MEMORIAL COLISEUM

Masasabi kong halos laki na rin ako sa Rizal Memorial Coliseum sa Malate, Maynila. Dahil noong hayskul ako'y lagi kaming magkakaklaseng nagpupunta roon upang suportahan ang aming mga atleta sa paaralan, ang Letran Squires na manlalaro ng hayskul at Letran Knights na manlalaro ng kolehiyo sa National Collegiate Athletics Association (NCAA) mula 1981 hanggang 1985. Nagkampyon sa basketball ang Letran ng tatlong magkakasunod na taon noong naroon pa si Avelino "Samboy" Lim.

Mula sa Lawton ay sasakay kami ng biyaheng Quiapo tungong Dakota Harrison at bababa malapit sa Rizal Memorial Coliseum, at lalakad na papunta doon. Talagang pinanonood namin noon ang laban ng Letran, at nagti-cheer ng "Arriba Letran!"

Noong 1982, nakasama ako sa 4th National Taekwondo Championship sa Rizal Memorial Coliseum kung saan kabilang ako sa team ng Letran. Noong 1984, naglaro rin ako sa NCAA sa sports na track and field bilang kinatawan ng Letran. Tinakbo ko pa noon ang 400 meter na obal sa track and field.

Nabigyan man ako ng ilang pagkakataon bilang atleta, hindi naman iyon nagtuloy-tuloy dahil naiba ang ihip ng hangin. Nang ako'y magkolehiyo na sa ibang paaralan, iba na ang aking pinagkaabalahan, at mas tinutukan ko ang ibang bagay.

Hanggang sa makapasok sa isang vocational school na nagdala sa akin sa Hanamaki-shi, Iwate Ken, sa Japan, para sa anim-na-buwang scholarship program. Matapos iyon ay kinuha ako't naging regular na manggagawa bilang machine operator sa Precision Engineered Components Corporation (PECCO) sa Alabang, Muntinlupa at nagtrabaho roon ng tatlong taon mula Pebrero 1989 hanggang Pebrero 1992. 

Nang mag-resign ako sa PECCO, nag-aral muli ako sa kolehiyo noong 1992 hanggang maging aktibo sa kilusang masa. At noong 1997 ay nag-pultaym na bilang aktibista hanggang ngayon.

Naaalala ko ang pagiging atleta ko noon. Kaya humahanga ako sa mga atletang Pinoy na nagsimulang maglaro sa Rizal Memorial Coliseum, na lunsaran noon ng mga magiging kinatawan ng bansa. Sana'y maging matagumpay sila sa kanilang larangan at magkampyon sa mga internasyunal na kumpetisyon.

Mabuhay ang mga atletang Pinoy! Mabuhay ang makasaysayang Rizal Memorial Coliseum! Mabuhay ka, Paris Olympics gold medalist Carlos Yulo!

08.04.2024

* litrato mula sa google

* Komentong akda sa kawing na:  https://www.facebook.com/photo/?fbid=10227557352453003&set=a.2024741771766 

Hidilyn Diaz at Carlos Yulo

HIDILYN DIAZ AT CARLOS YULO

dalawang larawan ng nagkamit ng ginto

sa Olympics, nangarap sila't di nabigo

si Yulo sa Paris, si Hidilyn sa Tokyo

pinagsikapan nila'y nakamtan ng buo

ginto'y nakamit ni Hidilyn sa weightlifting

animo'y ginising niya ang bayang himbing

sa gymnastics, pinakita ni Yulo'y galing

mula sa bansa ng bayaning magigiting

ako'y nag-selfie sa larawan nilang iyon

na na-headline sa Pilipino Star Ngayon

dahil naging tagumpay ang kanilang misyon

sa gintong medalyang mithi mula pa noon

dalawang atletang pinakita ang husay

sa Olympics hanggang makamit ang tagumpay

sa atletang Pinoy, bayan ay nagpupugay

salamat sa kanila, mabuhay! MABUHAY!

- gregoriovbituinjr.

08.04.2024

* litrato mula sa pahayagang Pilipino Star Ngayon, Hulyo 27, 2021, at Agosto 4, 2024