Inglesan sila ng Inglesan, Pinoy naman

sa maraming pulong, pulos inglesan ng inglesan
sariling wika'y ayaw gamitin, kinalimutan
sariling wika ba'y bakya, para lang sa tsismisan?
at Ingles ba'y wika ng mga may pinag-aralan?

ingles ang powerpoint, ingles ang bawat presentasyon
ang ilan sa dumalo'y nakatunganga lang doon
kapwa Pinoy, di agad magkaunawaan ngayon
pagwaksi sa ganitong ugali'y napapanahon

aba'y wala na ba tayong sariling pagkatao?
ginagamit na lang natin lagi'y wika ng dayo!
dala nga ba ito ng sistemang kapitalismo?
o ayaw natin sa tila impyernong bansang ito?

sa mga talakayan nga'y ingles ang gagamitin
kapwa Pinoy na ang kausap, iinglesin pa rin
umaastang dayuhan, akala'y sikat sa atin
ingles ng ingles upang sila'y ating respetuhin

nanghihiram sila ng diwa sa wikang banyaga
ngunit dapat nating gamitin ang sariling wika
patunayang may sarili tayong kultura't diwa
ang sariling wika'y dangal nitong lahing dakila

- gregbituinjr.

Ayoko sa salitang "wala akong pamasahe"

ayoko sa salitang "wala akong pamasahe"
kaya di ka makakadalo sa pulong, kumpare
ang pulong ay pulong, daluhan mo dito o dine,
doon o saanman, paghandaan mo ang sinabi

"wala akong pamasahe'y" huwag mong idahilan
ang pulong ay pulong, paghandaan ito't daluhan
ang araw na iyon ang itinakda ng samahan
mahalagang usapan, huwag mong ipagpaliban

para sa pamasahe, simulan mo nang mag-ipon
upang madaluhan ang pulong, malayo man iyon
tayahin ang gastusin kung ikaw ay paparoon
upang di kapusin sa iyong gugugulin doon

sa bawat tinakdang pulong, may pananagutan ka
hinalal ka ng kongreso, may posisyon, halal ka
kaya pagdalo sa pulong dapat asahan mo na
responsibilidad mong dumalo roon, kasama

kakapusan sa pamasahe'y huwag idahilan
agahan ang paglalakad kung kinakailangan
maglakad ka na ngayon upang pulong ay abutan
kung ayaw, pulos dahilan; kung gusto, may paraan

- gregbituinjr.