SA GABI NG TAGLAGAS
Tula ni Ho Chi Minh
Salin ni Gregorio V. Bituin Jr.
Doon sa tarangkahan, isang bantay
ang may riple sa kanyang balikat.
Sa kalangitan, tumakas ang buwan
sa pulumpon ng mga ulap.
Namumutiktik ang mga surot sa kama,
tulad ng hukbo ng mga tangkeng itim sa karimlan.
Kawan-kawan ng mga lamok,
tulad ng pag-alon ng mga eroplanong lumulusob.
Iniisip ko ang aking tinubuang-bayan.
Pinapangarap kong makalipad papalayo.
Napanaginipan kong tila nasukol
sa pumulupot na kalungkutan.
Mag-iisang taon na ako rito.
Anong krimen ang aking nagawa?
Isinusulat ko sa mga luha
ang isa pang tula sa piitan.
AUTUMN NIGHT
Poem by Ho Chi Minh
Translated by Kenneth Rexroth
Before the gate, a guard
with a rifle on his shoulder.
In the sky, the moon flees
through clouds.
Swarming bed bugs,
like black army tanks in the night.
Squadrons of mosquitoes,
like waves of attacking planes.
I think of my homeland.
I dream I can fly far away.
I dream I wander trapped
in webs of sorrow.
A year has come to an end here.
What crime did I commit?
In tears I write
another prison poem.
