Kailan puputok ang madlang galit?

KAILAN PUPUTOK ANG MADLANG GALIT?

ni Gregorio V. Bituin Jr.

11 pantig bawat taludtod

lampas sa apat na sulok ng silid

ang mga kaalamang walang patid

pati na damdaming tila minanhid

ng lipunang ang sistema'y kaykitid

hindi ba't patuloy na bumabaon

sa ating diwa ang bayang nilamon

ng sistemang sa tubo nagugumon

ito ba yaong pamana ng ngayon

mahirap nating sa diwa'y malimot

yaong mga danas na dumalirot

sa sambayanang sa puso'y may takot

at madlang may ikinukubling poot

kailan puputok ang madlang galit

nang sila'y lumaya sa pagkapiit

sa sistemang inayunan ng langit

nang dukha'y apihing paulit-ulit

halina't bigwasan nating kaytindi

ang sistemang pinupuri ng gabi

ginagawa lamang tayong pulubi

nitong mga berdugong nakakubli

Lugmok pa ang ngayon

LUGMOK PA ANG NGAYON

ni Gregorio V. Bituin Jr.

7 pantig bawat taludtod

lugmok pa rin ang ngayong

bumati sa kahapon

bukas ay nakabaon

sa pusod ng pagbangon

kailangang umalpas

sa hirap na dinanas

kailangang mag-aklas

nang magbago ang bukas

nagdidildil ng asin

ang salat sa pagkain

hindi natin maangkin

kahit na gawa natin

paano mamumulat

ang dukhang nagsasalat

gayong ang lahat-lahat

ay sa sistemang bundat

kung ngayon man ay lugmok

ang kahapon ay dagok

bagong bukas ang alok

nitong pakikihamok

tayo'y makipaglabang

baguhin ang lipunan

nasa palad ng bayan

itong kinabukasan

Payo sa isang dilag

PAYO SA ISANG DILAG

ni Gregorio V. Bituin Jr.

9 pantig bawat taludtod

maganda mong ngiti'y nawala

balong sa pisngi'y pawang luha

di maipinta ang 'yong mukha

naglaho ang buo mong sigla

siya'y nasa ibang kandungan

at tuluyan ka nang iniwan

ikaw ba sa kanya'y nagkulang

ikaw ba'y sadyang di lalaban

hindi tugon sa problema mo

ang pagkawala mo sa mundo

huwag kang maghiwa ng pulso

umiyak ka sa balikat ko

di ka dapat magpakamatay

sa mga natatamong lumbay

sa iyong bawat pagkapilay

ituring akong iyong saklay

Inukit ko sa dilim

INUKIT KO SA DILIM

ni Gregorio V. Bituin Jr.

7 pantig bawat taludtod

inukit ko sa dilim

ang aking kapanglawan

piniit ng mga impit

ang bawat kong kawalan

ako ba'y nagdurusa

sa aking kakulangan

wala na bang halaga

ang aking katapatan

inukit ko sa dilim

ang tinagong pangarap

nagbabakasakali

makita ko sa ulap

matanaw ko man lamang

ang nasa alapaap

ang loob na'y gagaan

kung puso ko'y tinanggap

inukit ko sa dilim

ang iyong kagandahan

ikaw ang mutyang dilim

ng aking katauhan

kung magniniig kita

sa laot ng karimlan

tayo'y magiging isa

doon sa kalawakan