Tula ni Karl Marx, Nobyembre 1836
malayang salin ni Gregorio V. Bituin Jr.
15 pantig bawat taludtod
Jenny! Walang biro, ikaw ay kinakailangan
Kung bakit ang awit kong "Kay Jenny"'y para sa iyo
Na sa iyo lang pulso ko'y kaybilis nang pumintig
Na mga awit ko lang sa iyo'y walang pag-asa
Na ikaw lang ang nagpapasigla ng puso nila
Na bawat pantig ng pangalan mo'y nagpahayag
Na maindayog mong pinahiram ang bawat nota
Na walang hiningang maligaw mula sa Diyosa?
Pagkat napakatamis dinggin ng iyong pangalan
At sa aki'y napakatindi ng indayog niyon
Napakabuo, tumataginting ang tunog niyon
Ang kapara'y masiglang diwa sa may kalayuan
Ang kapara'y ang saliw ng gintong kwerdas ng lira
Tulad ng ilang kagilagilalas na pag-iral
TO JENNY
A poem by Karl Marx
Jenny! Teasingly you may inquire
Why my songs "To Jenny" I address,
When for you alone my pulse beats higher,
When my songs for you alone despair,
When you only can their heart inspire,
When your name each syllable must confess,
When you lend each note melodiousness,
When no breath would stray from the Goddess?
'Tis because so sweet the dear name sounds,
And its cadence says so much to me,
And so full, so sonorous it resounds,
Like to vibrant Spirits in the distance,
Like the gold-stringed Cithern's harmony,
Like some wondrous, magical existence.
* Ang sonetong "Kay Jenny" ay isa lang sa mga tula ni Karl Marx na may gayon ding pamagat.
