Naisusulat ko na sa gatla

NAISUSULAT KO NA SA GATLA

naisusulat ko na sa gatla

kung ano ang nasa puso't diwa

ganito yata ang tumatanda

mga danas na'y bakas sa mukha

pagtanda'y di na maiiwasan

lalo't dumarami na ang uban

gatla sa noo'y naglalabasan

tanda bang tumalas ang isipan?

kalahating siglo na'y palapit

o kalahating siglo mang higit

ang mahalaga'y di nagigipit

pag sa edad na ito'y sumapit

masdan ang gatla't nakasisilaw

kislap ng pag-asa'y matatanaw

datapwat ang talagang malinaw

matandang hukluban ang lumitaw

sa bawat gatla na'y nakabakat

ang mga pinagdaanang sukat

bawat saknong ay nagdudumilat

bawat taludtod ay kabalikat

tatanda rin ako't maglalaho

ay di mapapawi ang pagsuyo

tanging hiling ko lamang sa mundo

ang pangarap sana'y di gumuho

- gregoriovbituinjr.

Kung magkasakit at mamatay

KUNG MAGKASAKIT AT MAMATAY

nawa'y sa tahanan lang ako makapagpagaling

kaysa ospital na pambayad ay tumataginting

kahit baryang pilak pa ang perang kumakalansing

mahal na presyo ng kalusuga'y nakakapraning

baka mas mura pa ang ataul kung mamamatay

lalo na't ngayong may pandemya'y aking naninilay

baka mas mura ang kremasyon o sunuging tunay

may tunggalian ng uri kahit na sa paghimlay

sa sementeryo'y may apartment pa ngang patung-patong

mura lang daw ang upa ng lagakan ng kabaong

habang ang mga mayayaman ay may maosoleum

sa kamatayan man, magkakaiba rin ang hantong

sa susunod na henerasyon ba'y anong pamana

kundi sa kinathang tula'y pawang himutok lang ba

ako'y nabubuhay ngayong nagsisilbi sa masa

tulad ng iba pag namatay, malilimutan na

ah, basta masaya akong magsilbi, naglilingkod

sa uring manggagawa't dukhang itinataguyod

na kahit sa sangkatutak na isyu'y nalulunod

prinsipyo'y ipaglalaban kahit nakakapagod

itatayo ang asam na lipunang makatao

kasama ang kapwa maralita't uring obrero

kahit na ang pagkilos na ito'y ikamatay ko

ipagmamalaki kong ang ginagawa ko'y wasto

- gregoriovbituinjr.

Minsan sa pagbibidyoke

MINSAN SA PAGBIBIDYOKE

mga kasama'y naroong nagbibidyoke minsan

nagpakain ang isang kasamang may kaarawan

matapos iyon ng pulong nang sila'y magkantahan

at inaya akong kumanta, aking tinanggihan

ngunit noon ay malakas ang loob kong kumanta

basta nakahawak ng mikropono ay lalarga

subalit nang si misis ang pagkanta ko'y napuna

na boses ko'y galing sa ilong, ako'y tumigil na

hanggang ngayon, di na ako kumanta sa bidyoke

tila baga ang pagkanta ko'y isa nang bagahe

pag narinig ng iba, nadarama ko'y diyahe

nakakahiya na sa sinumang makasasaksi

di naman ako matampuhin, inisip ko pa rin

ang kawastuhan ng pagpuna ni misis sa akin

baka nagkakalat lang pala ako'y di ko pansin

baka tingin nila ako'y magalit pag punahin

kaya sa mga inuman, di ako mapaawit

kahit lasing na'y nakikinig na lang sa pagbirit

mas sa pagkatha na lang ako nagkonsentrang pilit

at baka dito'y mas may silbi ako't walang sabit

buti na lang, nila-like ni misis ang aking tula

kahit siya lang ang madalas nagla-like sa katha

na kung di siya mag-like, bigo akong manunula

at di na nararapat tawaging isang makata

- gregoriovbituinjr.