Miyerkules, Hunyo 8, 2022

No parking

NO PARKING

Hoy, huwag  pumarada kung saan
lalo na't may karatula riyan
ah, dapat ka munang magpaalam
nang di abutin ng siyam-siyam

anumang iyong minamaneho
iyan man ay trak, bus, taksi't awto
o ginagamit mong motorsiklo
o kahit bisikleta lang ito

magpaalam kung paparada ka
pag may "no parking" na karatula
ay huwag ka nang magpumilit pa
bantay ay magagalit talaga

di basta kung saan magpaparking
isa na iyang alituntunin
saanman, buti pa'y iyong sundin
kaysa tiketan ka't pagmultahin

- gregoriovbituinjr.
06.08.2022

Paglilingkod

PAGLILINGKOD

handa kaming magsilbi
sa bayang inaapi
tulungan ang marami
at di lang ang sarili

nakahandang maglingkod
di basta tatalikod
o basta lang tatanghod
sa isyung di malugod

upang sistemang bulok
at pulitikong bugok
ay palitan, iluklok
nama'y dukha sa tuktok

nang ating mapigilang
mapagsamantalahan
ang dukhang mamamayan
aba'y awtomatik 'yan

oo, kami'y kikilos
nang di na mabusabos
ang mayoryang hikahos
at sa buhay ay kapos

marangal na layunin
dakilang adhikain
kung sakaling patayin
palad ko'y tatanggapin

- gregoriovbituinjr.
06.08.2022

Tagulaylay sa buhay

TAGULAYLAY SA BUHAY
ni Nâzım Hikmet (kinatha noong 1937)
malayang salin ni Gregorio V. Bituin Jr.
(pantigang anim, labindalawa’t labingwaluhin)

Nalalaglag na buhok sa iyong noo’y

      biglang iniangat.

Biglang may kung anong gumalaw sa lupa.

Nagbulung-bulungan yaong mga puno

      doon sa karimlan.

Ang mga bisig mo’y magiging malamig.

Sa may kalayuan

kung saan ay hindi tayo makakita,

  ang buwan marahil ay papasikat na.

At hindi pa tayo nararating nito,

dumudulas yaon sa maraming dahon

  upang pagaanin ang iyong balikat.

Datapwat batid ko

  iihip ang hangin kasabay ng buwan.

Nagbulung-bulungan yaong mga puno.

Ang mga bisig mo’y magiging malamig.

Mula sa itaas,

at mula sa sangang nawala sa dilim,

    may kung anong nahulog sa talampakan mo.

Ikaw ay umipod palapit sa akin.

Sa iwi kong palad yaong iyong laman
     ay tila malabong balat niyong prutas.

Ni awit ng puso o "sentido komon"-

bago yaong puno, ibon, at kulisap,

kamay ko sa laman ng aking asawa 

    wari’y nag-iisip.

Ngayong gabi naman ang kamay kong iwi

    ay di makabasa o makapagsulat.

Ni yaong umibig o di umiibig…

Iyon yaong dila ng tigre sa bukal,

        ang dahon ng ubas,

        ang paa ng lobo.

Gumalaw, huminga, kumain, uminom.

Para bagang binhi ang kamay kong iwi

    sa kailaliman ay naghati-hati .

Ni awit ng puso o "sentido komon,”

Ni yaong umibig o di umiibig…

Inisip ng kamay kong ang laman niring

      asawa ko’y kamay niyong unang tao.

Kapara ng ugat na hanap ay tubig sa kailaliman,

Aniya sa akin:

"Kumain, uminom, malamig, mainit, laban, amoy, kulay-

hindi ang mabuhay para lang mamatay

kundi ang mamatay nang upang mabuhay..."

Sa kasalukuyan

pag humampas yaong pulang buhok ng babae sa mukha ko,

habang may kung anong gumalaw sa lupa,

habang mga puno’y bulungan sa dilim,

at habang ang buwan sa malayo’y nikat

        kung saan ay hindi natin nakikita,

ang kamay ko sa laman ng asawa ko

bago yaong puno, ibon, at kulisap,

Ibig ko’y yaong karapatan sa buhay,

ng tigre sa bukal, ng binhing nahati-

      Nais ko’y karapatan ng unang tao.

* Isinalin: ika-8 ng Hunyo, 2022
* Tula mula sa: https://www.marxists.org/subject/art/literature/nazim/hymntolife.html

Hymn to Life
by Nâzım Hikmet

The hair falling on your forehead

      suddenly lifted.

Suddenly something stirred on the ground.

The trees are whispering

      in the dark.

Your bare arms will be cold.

Far off

where we can't see,

  the moon must be rising.

It hasn't reached us yet,

slipping through the leaves

  to light up your shoulder.

But I know

  a wind comes up with the moon.

The trees are whispering.

Your bare arms will be cold.

From above,

from the branches lost in the dark,

    something dropped at your feet.

You moved closer to me.

Under my hand your bare flesh is like the fuzzy skin of a fruit.

Neither a song of the heart nor "common sense"-

before the trees, birds, and insects,

my hand on my wife's flesh

    is thinking.

Tonight my hand

    can't read or write.

Neither loving nor unloving...

It's the tongue of a leopard at a spring,

        a grape leaf,

        a wolf's paw.

To move, breathe, eat, drink.

My hand is like a seed

    splitting open underground.

Neither a song of the heart nor "common sense,"

neither loving nor unloving.

My hand thinking on my wife's flesh

      is the hand of the first man.

Like a root that finds water underground,

it says to me:

"To eat, drink, cold, hot, struggle, smell, color-

not to live in order to die

but to die to live..."

And now

as red female hair blows across my face,

as something stirs on the ground,

as the trees whisper in the dark,

and as the moon rises far off

    where we can't see,

my hand on my wife's flesh

before the trees, birds, and insects,

I want the right of life,

of the leopard at the spring, of the seed splitting open-

      I want the right of the first man.

Ang aming martsa

ANG AMING MARTSA
ni Vladimir Mayakovsky
Hinalaw sa salin sa Ingles ni Dorian Rottenberg. Progress Publishers, Moscow, 1972;
Isinalin sa wikang Filipino ni Gregorio V. Bituin Jr.

Ikumpas ang mga parisukat sa padyak ng mga rebelde!
Pataasin pa, mga tanod ng palalong ulo!
Huhugasan natin ang mundo ng pangalawang delubyo,
Ngayon na ang panahon ng pagdating ng kinatatakutan.
Masyadong mabagal, ang kariton ng mga taon,
Ang mga bakang kapon ng tag-araw – masyadong malungkot.
Ang aming diyos ang diyos ng bilis,
Ang aming puso — ang aming tambol ng pakikibaka.
Mayroon bang bulawang mas banal pa kaysa amin?
Anong putakti ng punglo ang maaaring makapanduro sa amin?
Awit ang aming armas, ang kapangyarihan ng mga kapangyarihan,
Ang aming bulawan — ang aming tinig — pakinggan lamang kaming umawit!
Kaparangan, humiga kang luntian sa lupa!
Sa seda hahanay ang aming araw-araw!
Bahaghari, magbigay ng kulay at kabilugan
Sa talampakang-plota ng kabayo ng panahon.
Namumuhi sa amin ang langit na may mabituing alindog.
Ay! Kung wala iyon ay maaaring mabuhay ang mga awit namin.
Hoy, Dawong-dawungan, hilingin mong
Dalhin kami ng buháy sa langit!
Magsiawit, sa tuwa’y lumagok ng lumagok,
Patuyuin ang tagsibol sa pamamagitan ng tasa, hindi ng didal.
Patindihin ang pagtibok ng iyong puso!
Nang dibdib nami’y maging pompiyang na tanso.

Talasalitaan
oxen - bakang kinapon, uri ng kinapon na lalaking baka, UP Diksiyonaryong Filipino, pahina 860
gold – bulawan, ibid. p. 203
Ursus Major - Big Dipper, dawong-dawungan, ibid., p. 1309
steed - kabayo, mula sa English-Tagalog Dictionary ni Leo James English, p. 428
cymbal - pompiyang, ibid., p. 222
fleet - plota, hukbong-dagat, mula sa Diksyunaryong Ingles-Filipino, ni Felicidad T. E. Sagalongos, p. 190

06.08.2022

* ang litrato'y mula sa google

OUR MARCH
by Vladimir Mayakovsky
Source: Poems, Translated by Dorian Rottenberg. Progress Publishers, Moscow, 1972;
Transcribed: by Mitch Abidor

Beat the squares with the tramp of rebels!
Higher, rangers of haughty heads!
We'll wash the world with a second deluge,
Now’s the hour whose coming it dreads.
Too slow, the wagon of years,
The oxen of days — too glum.
Our god is the god of speed,
Our heart — our battle drum.
Is there a gold diviner than ours/
What wasp of a bullet us can sting?
Songs are our weapons, our power of powers,
Our gold — our voices — just hear us sing!
Meadow, lie green on the earth!
With silk our days for us line!
Rainbow, give color and girth
To the fleet-foot steeds of time.
The heavens grudge us their starry glamour.
Bah! Without it our songs can thrive.
Hey there, Ursus Major, clamour
For us to be taken to heaven alive!
Sing, of delight drink deep,
Drain spring by cups, not by thimbles.
Heart step up your beat!
Our breasts be the brass of cymbals.