Lunes, Setyembre 21, 2020

Pagbalik sa dating ako

pinuntahan ko ang Baguio, walang bus sa terminal
nais kong umalis ngunit walang bus sa terminal
bakit nais ng tadhanang ako rito'y magtagal
pag nanatili pa rito'y baka magpatiwakal

puntahan lamang ito ng turistang namamasyal
kung di ka tagarito, baka di ka rin tumagal
iba ang wika, payapang-payapa, amoy banal
akong tambay ng Quiapo'y tila isang pusakal

bawal mag-kompyuter ang manunulat na tulad ko
sayang daw ang kuryente't wala rin daw sweldo rito
tingin pa'y pulos pesbuk lang daw imbes magtrabaho
pati pag-eekobrik ko sa silong pa'y punado

umagang gigising, maglalaba, maglalampaso
sa hapon, magsasaing, magluluto, magpiprito
sa gabi'y tinitiyak na malinis ang lababo
ginagawa ang dapat sa araw ko't gabi rito

subalit sadyang iba na ang aking pakiramdam
kaya nais ko na talagang dito'y magpaalam
pakitungo naman nila sa akin ay kay-inam
ngunit puso ko'y wala rito, ako'y nagdaramdam

nais kong bumalik sa lungsod, doon sa Angono,
Antipolo, Binangonan, Tanay, Quiapo, Tondo
upang magawa ang dati't mga plano kong libro
upang sarili'y manumbalik, ako'y maging ako

- gregoriovbituinjr.

Ako'y isang dalagang ina

ako'y isang dalagang ina, narito't tulala
kwento ko sana'y unawain habang lumuluha
sa gitna ng pagdurusa'y nabuntis akong bigla
pagkat tatlong lalaki noon yaong gumahasa

di ko malaman bakit iyon sa akin nangyari
bakit sa pagdurusa't ngitngit ako na'y sakbibi
sino bang sisisihin ko, ang akin bang sarili?
gayong di ako mababang lipad na kalapati

doon nga sa restoran kong pinagtatrabahuhan
ay maraming nanliligaw, mahirap at mayaman
may nabasted din ako, mayroong nagalit naman
hanggang may tumangay sa akin, ako'y piniringan

nagpipiglas ako subalit ako'y pinagsuntok
sa tiyan, ginahasa ako't tuluyang nalugmok
ang puri ko'y winasak ng mga hayok na hayok
sayang-saya pa silang sa loob ko'y nagpaputok

ilang araw at buwan ang lumipas ay buntis din
hanggang sa isilang ang batang di sana sa akin
wala akong magawa, pabayaan siya'y krimen
tanging nagawa'y sigaw: hustisya para sa akin!

- gregoriovbituinjr.

Pagtahan sa libingan

ang kinalalagyan ko ngayon ay isang libingan
payapang-payapa, pulos na lang katahimikan
isang palamunin at pabigat lang sa tahanan
dapat ko nang bumalik sa pagsisilbi sa bayan

nakakulong lang ako sa payapang sementeryo
kunwari na lang ang ngiti't tuwang nadarama ko
ang esensya ng buhay na hanap ko'y wala rito
lalo't tibak akong mayroong adhika't prinsipyo

para na lang ako ritong naaagnas na bangkay
pag tumagal pa rito'y baka na magpakamatay
ang kwarantinang ito sa utak ko'y sumisinsay
pinapalakol ang ulo kong di na mapalagay

kain, tulog, mag-ekobrik, palamunin, pabigat
walang karamay, walang kausap, sa kita'y salat
wala ring magpayo mula sa kolektibong mulat
baka di pa tapos ang taon, buhay ko'y masilat

bilang makatang tapat sa pagtula'y aking hiling
ilibing akong ang kasama'y Alagad ng Sining
sa sementeryo ng Angono nais kong malibing
dalawang Alagad ng Sining doon makapiling

- gregoriovbituinjr.

Ako'y parusahan kung nagtaksil

kahit magtinda ako rito ng kung anu-ano
hungkag ang buhay kahit dito makapagtrabaho
hungkag ang buhay dito, iyon ang nadarama ko
pagkat di na ako ang ako, oo, dating ako

tulad ko'y isang mandirigmang wala sa labanan
habang mga kasama'y nangangamatay sa laban
ramdam kong sa matinding digmaan ako'y nang-iwan
gayong dapat laban ay aking pinangungunahan

sekretaryo heneral? nang-iiwan ng kasama?
ang dapat sa mga tulad ko'y magpakamatay na!
sayang ang pakikibakang halos tatlong dekada
kung mauwi lang sa wala! ako ba'y inutil na?

dapat umuwi sa pinagsilbihang sambayanan
lalo't retirement sa tulad ko'y isang kaululan
di pa nananalo ang rebo'y agad kong iiwan?
sa ginawa kong ito, nais kong maparusahan!

pagkat di ako traydor, ayokong tawaging taksil
bala sa ulo'y sapat upang buhay ko'y makitil
ito ang kahilingan ko kung ako'y isang taksil
gawin akong halimbawa upang iba'y masupil

- gregoriovbituinjr.

Matagal na akong patay

matagal na akong patay, ngayon lang napagnilay
mula nang mapadpad sa lugar na ito na'y patay
di na ako ang dating ako noong nabubuhay
tila sa sementeryong tahimik na nakahimlay

patay na pala ako, ngayon ko lang napag-isip
kaya pala aking dibdib ay laging nagsisikip
sa anim na buwang lockdown, di ko lubos malirip
na narito pa rin akong tila nananaginip

ako pala'y patay na, ngayon nga'y napagtanto ko
di na ako ang ako pagkat kayraming nagbago
nasa isang lugar akong animo'y sementeryo
payapang-payapa, di nababagay sa tulad ko

lalo't ako'y aktibistang dapat nasa labanan
nag-oorganisa ng dukha't kapwa mamamayan
bakit ba ako napadpad sa payapang kulungan
kung tatagal pa rito'y isa itong kamatayan

di na ako ang ako kung dito'y mananatili
sa sementeryong buhay kong sadyang nakamumuhi
uuwi ako sa sambayanan, sa aking uri
at doon ay sumigla at mabuhay na mag-uli

- gregoriovbituinjr.