Pagpupugay sa Limang Drowing ni Nicole

PAGPUPUGAY SA LIMANG DROWING NI NICOLE
ni Greg Bituin Jr.
(ginawan ko ng tula ang limang drowing na ibinahagi ng isang taga-multiply, si Nicole, sa grupong BobOngPinoy, at nasa: http://mgabobongpinoy.multiply.com/photos/album/35/drowing)

sadyang kaygaganda ng iyong mga drowing
sa pagpinta mo ba nito ikaw'y naglalambing
mga larawang ito'y madadala ko sa paghimbing
at tiyak na babangon akong kay ganda ng gising

ang mga drowing mo'y hindi nakakasawa
sa pagkakatitig dito'y talagang ako'y natulala
ang nasa larawan ba'y natutuwa o lumuluha
o siya'y babaeng sadyang kahanga-hanga

nawa'y magpatuloy ka sa pagdodrowing mo
isa kang inspirasyon sa mga makatang tulad ko
magandang gawan ng tula ang bawat isa nito
marahil ay marami ritong nakatagong kwento

mabuhay ka, Nicole, sa maganda mong pagguhit
ang tanong ko na lamang: kailan ba ito mauulit?

Isang panaginip, ni Edgar Allan Poe

Isang Panaginip
ni Edgar Allan Poe
salin ni Gregorio V. Bituin Jr.
13 pantig

Sa mga pangitain ng gabing malamlam
Napanaginipan ko ang nawalang saya
Ngunit ang pagsilang ng buhay at liwanag
Ang nag-iwan sa akin ng pusong may dusa.

Ah, ano bang sa umaga'y di panaginip
Sa kanyang ang iwing mga mata'y mapanglaw
Sa bagay sa palibot niya'y may silahis
At tumalikod na roon sa nakaraan.

Ang panagimpang yaon, panagimpang yaon
Habang pawang lahat sa mundo'y nanunumbat
At ipagsigawang ako'y isang sintang sinag
Na isang kaylungkot na diwang gumagabay.

Bagamat ang liwanag sa unos at gabi
Na nangangatal naman mula sa malayo
Anong mayroon kaysa totoong liwanag
Ng katotohanang tala nitong umaga.

Huwag tumayo sa libingan ko at lumuha - ni Mary Elizabeth Frye

Huwag tumayo sa libingan ko at lumuha
ni Mary Elizabeth Frye (1932)
tinagalog ni Gregorio V. Bituin Jr.

Huwag tumayo sa libingan ko at lumuha.
Wala ako roon. Hindi ako natutulog.
Ako'y isanglibong hanging humihip.
Ako ang ningning ng dyamante sa niyebe.
Ako ang liwanag ng araw sa hinog na butil.
Ako ang maginoong ulan ng taglagas.
Kung magising ka sa mapayapang umaga
Ako ang mabilis na nagmamadali sa pagpailanlang
Ng mga payapang ibong paikot na lumilipad.
Ako ang malalambot na mga talang sa gabi'y kumikinang.
Huwag tumayo sa libingan ko at umiyak;
Wala ako roon. Hindi ako namatay.


Do Not Stand At My Grave And Weep
by Mary Elizabeth Frye (1932)

Do not stand at my grave and weep
I am not there. I do not sleep.
I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glints on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning's hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry;
I am not there. I did not die.