Huwag tumayo sa libingan ko at lumuha
ni Mary Elizabeth Frye (1932)
tinagalog ni Gregorio V. Bituin Jr.
Huwag tumayo sa libingan ko at lumuha.
Wala ako roon. Hindi ako natutulog.
Ako'y isanglibong hanging humihip.
Ako ang ningning ng dyamante sa niyebe.
Ako ang liwanag ng araw sa hinog na butil.
Ako ang maginoong ulan ng taglagas.
Kung magising ka sa mapayapang umaga
Ako ang mabilis na nagmamadali sa pagpailanlang
Ng mga payapang ibong paikot na lumilipad.
Ako ang malalambot na mga talang sa gabi'y kumikinang.
Huwag tumayo sa libingan ko at umiyak;
Wala ako roon. Hindi ako namatay.
Do Not Stand At My Grave And Weep
by Mary Elizabeth Frye (1932)
Do not stand at my grave and weep
I am not there. I do not sleep.
I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glints on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning's hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry;
I am not there. I did not die.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento