Ang Nais ng Maestro'y Estratehista

ANG NAIS NG MAESTRO’Y ESTRATEHISTA
ni Gregorio V. Bituin Jr.
(14 pantig bawat taludtod)

Minsan isang hapon ay nakipagtalakayan
Ang isang alagad sa maestro ng digmaan
At ang kanyang tanong, “Maestro, halimbawa man
May tatlong kawal kayong inyong maaatasan
Sino sa kanila ang inyong pagpipilian?”

Itong bunying maestro’y agad pumakli naman
“Sinuman sa kanilang handang tigre’y ahitan
O susuong sa laban ng walang pakialam
Kung siya’y mabubuhay pa o hindi sa laban,
Ang gayong kawal ay ayokong maging tauhan.”

“Ang nais ko’y yaong bagamat nahihirapan
Sa mga hakbangin ay napakaingat naman,
Siyang nais magtagumpay sa pamamagitan
Ng estratehiyang pinag-isipang mataman.
Ang tulad niya ang dapat pagkatiwalaan.”

Ang Mga Mapanisi

ANG MGA MAPANISI

ni Gregorio V. Bituin Jr.

(12 pantig bawat taludtod)

1

Bakit ba may taong mahilig manisi

Na laging bukambibig pag may nangyari

“Hindi ako! Siya kasi! Ikaw kasi!”

At di muna tingnan ang kanyang sarili.

2

Kaytagal na ng ganitong kalagayan

Ang paninisi’y naging kaugalian

May isang kwentong alam ng karamihan

Na sa tinuran ko’y magsasalarawan.

3

Nang sa kasabikan si Eba’y pumitas

Ng sa Eden ay pinagbawal na prutas

Siya’y sinita sa kinaing mansanas

Agad na sinisi ni Eba’y ang ahas.

4

“Hindi ako! Wala akong kasalanan!

Yaong ahas ang siyang may kagagawan!”

Ngunit si Eba rin ang may kasalanan

Alam nang bawal ay nagpabuyo naman.

5

Sa malambing na pagsuyo ng katuwang

Pumayag rin si Adan sa kagustuhan

Sa takot marahil na siya’y iwanan

Ng magandang Ebang kanyang kinalugdan.

6

At si Bathala sila’y kinagalitan

Kaya nahubdan sina Eba at Adan

Sa paraiso sila’y pinagtabuyan

Habang ang ahas sa Eden ay naiwan.

7

Hindi ba’t pasiya ni Ebang pitasin

Ang prutas na ipinagbawal pa man din

Di ba niya alam yaong papalarin

Kung ang mansanas ay kanilang kukunin?

8

Kung itong si Eba’y sadyang masunurin

Di siya papayag siya ma’y pilitin

Ngunit nagpasiyang prutas ay kainin

Sa bandang huli’y iba ang sisisihin.

9

Tulad din ng tao sa kasalukuyan

Hahanap lagi ng mapapagbintangan

Nag-iisip kung paano malusutan

Ang mga ginawa niyang kasalanan.

10

Ang paninisi’y tinig ng karuwagan

Di kayang tumanggap ng katotohanan

Na kaya naman sila nagkakaganyan

Sa ibinunga ng gawa’y mabigatan.

11

Sila kung ganya’y atin bang masisisi

Na ibintang sa iba yaong nangyari

Sila ba’y titingin sa mga sarili

Kung alam nilang sila’y mapapalungi?

12

Yaong munting maling gawa naman natin

Ay huwag nang tumangging ating aminin

Huwag nang ang iba ang ating sisihin

Nang maibsan ang sakit ng saloobin.

13

Ngunit kung nanisi ka’t nais lumusot

Dahil matindi ang napasukang gusot

Ang problema mo’y sadyang masalimuot

Huwag kang umamin, ikaw’y pumalaot.

14

Sarili’y ipagtanggol kaysa mapiit

Iba ang maysala ay iyong igiit

Sayang ang buhay mo kapag nabilibid

Tiising ang budhi mo’y mayroong bahid.

15

Ngunit anuman ang iyong kasalanan

Sa bandang huli’y dapat mong pagsisihan

Kaysa habambuhay mong pagdurusahan

At dala ng budhi hanggang kamatayan.

16

Hingi ko sa inyo’y isang paumanhin

Kung di bagay ang halimbawang diniin

Ngunit kayo nama’y di ko sisisihin

Huwag lang ang tula ko’y lait-laiitin.

Sa Paglalayag ni Lanyag

Sa Paglalayag ni Lanyag

tula mula sa panagimpan ni Matang Apoy

(labing-apat na pantig bawat taludtod, labing-apat na taludtod)

Pagbati ng “Magandang Araw” sa iyo, Lanyag

Bating simpula ng araw sa sangmaliwanag

Ikaw’y inspirasyon ko sa aking pagsisipag

Nais kong sabayan ka sa iyong paglalayag.

O, Lanyag, talastas mo na itong aking lihim

Ikaw’y laging naroon sa aking paninimdim

Ikaw ang aking bituin sa gabing madilim

Kung puso ko’y masawi, iyo bang maaatim?

Madurog man ng tupang pula ang mga linta

At itong parokya ni gorio man ay magiba

Akong si Matang Apoy, handa pa ring tumula

At magpapatuloy pa rin sa aking adhika

Na sa iyong paglalayag, sasamahan kita.

Ngunit sa aking paglalayag, sasama ka ba?

Masa'y Pinepeste

MASA’Y PINEPESTE

ni greg bituin jr.

Ang masa ngayo’y natuturete

Pagkat nagtaas ang pamasahe

Tumaas din bigas at kuryente

Pati pangmatrikula sa klase

Presyo ng langis ay lalong grabe

Sadyang nakapanggagalaiti

Ang bayan ngayo’y di mapakali

Sa mga ganitong nangyayari.

Anong nagawa ni presidente?

Pa-impress sa mga insidente?

At sa telebisyo’y pulos ngisi

Pangako doon, pangako dine.

Gobyerno ba’y sadyang walang silbi

Sa mga problemang lumalaki?

Gobyerno ba’y bulag, pipi’t bingi

Sa hinaing ng nakararami?

Itong bayan nati’y humihikbi

At sa krisis ay napapangiwi

Halos di na tayo makangiti

At sa hirap ay napapalungi.

Tanong ng marami, “Pa’no kami

Kung itong gobyerno’y tila peste

Pulos dahilan at pulos arte?”

Ah, tara’t kumilos at magrali!

Ang solusyon ngayong nalalabi

Ay ang paghahasik na ng binhi

Nitong pagbabagong minimithi

Ng mga mapagpalayang uri.

Tayo’y hindi na maduduhagi

Nitong sistemang mapag-aglahi

Kung magkakaisa bilang uri

Ang obrero sa lahat ng lahi.

Nalathala sa pahayagang Taas-Kamao, Hulyo 21, 2008

Dapat Maghimagsik

DAPAT MAGHIMAGSIK
ni Gregorio V. Bituin Jr.
(10 pantig bawat taludtod)

Karahasan ang inihahasik
Nitong kapitalismong mabagsik
Uring manggagawa’y humihibik,
“Obrero’y dapat nang maghimagsik!”

Tunay na Kulay ng Kano

TUNAY NA KULAY NG KANO

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Mga Kano’y tuwang-tuwang

Makipaglaro kay Kamatayan

Kung ilang mga inosenteng

Masa’y kanilang pinapaslang.

Huwag Pasaway

HUWAG PASAWAY

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Mahal na ina’y pinagkakautangan

Nitong taglay nating dignidad at buhay

Tayo’y galing sa kanyang sinapupunan

Kaya’t tayong anak ay huwag pasaway.

Silang Mga Paslit

SILANG MGA PASLIT

(Sa mga batang namatay sa bomba

ng Kano noong digmaan sa gulpo)

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Mahigit isang dekada na ang nakaraan

Walang muwang na naglalaro

Ang mga batang Iraqi

Sa kapwa nila bata

Masaya silang naglalaro

Masayang-masaya

At hindi alintana

Ang darating na panganib

Masaya silang naglalaro

Masayang-masaya

Hanggang sa ang kanilang palaruan

Ay tamaan ng isang

Laser-guided missile

Mula sa sasakyang pandigma ng Merika

Sa pag-aakalang ang kanilang lugar

Sa lugar na kanilang pinaglalaruan

Naroroon ang mga heneral ni Saddam

Ang mga batang kanina’y naglalaro

Masayang-masayang naglalaro

Ngayon ay duguan, wala nang buhay

Ah, patuloy pa rin silang naglalaro

Ngayo’y malungkot na naglalaro

Pagkat inagaw na ng mga Merkano

Ang kanilang buhay at kinabukasan

Ang mga bata’y malungkot na naglalaro

Doon sa kabilang buhay.

Hibik ni Dok

HIBIK NI DOK

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Ang hibik nitong doktor:

“Ang balak ko’y lumisan

Sa ating abang bayan

Kaya pawang dayuhan

Itong makikinabang

Sa aking kakayahan.

Ang mga pagamutan

Ngayo’y magsisiksikan.

O, kawawa ang bayan

Kapag ako’y lumisan.”

Pagbati kay Macario Sakay

PAGBATI KAY MACARIO SAKAY

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Macario Sakay, isa ka bang bayani o bandido?

Bayani ka para sa nakararaming Pilipino

Kahit itinuring kang bandido ng mga Amerikano

Kami sa kasaysayan at ginawa mo’y saludo.

3 maikling tula ng pag-ibig

3 maikling tula ng pag-ibig

ni Gregorio V. Bituin Jr.

DI UMUURONG

Mandirigma akong handa sa labanan

Di umuurong sa anumang larangan

Sa rebolusyon maging sa pag-ibig man

Hanggang sa dulo kita’y ipaglalaban

Pagkat dyosa ka ng puso ko’t isipan.

NAG-IISA LANG

Sa puso ko’y isa lang ang paraluman

Na aking mamahali’t aalagaan

Pag nalasap ko’y matinding kabiguan

Mabuti pang pasagpang kay Kamatayan.

DI LANG MAKATA

Bakit ako mangangamba

Na sabihing mahal kita

Ako’y di lang mandirigma

Ako’y isa ring makata.

O, pangarap kita, sinta

Ikaw ang tangi kong musa.

Sa Quiapo, Isang Pagtatanong

SA QUIAPO, ISANG PAGTATANONG

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Napakaraming tumatambay na pulubi sa simbahan ng Quiapo

Ngunit walang magawang tulong ang simbahan

Kundi limos na nanggagaling sa bulsa ng mga nagnonobena

Tila nais lamang ng simbahan ay mga ritwal

At mga baryang inihuhulog ng mga manong at manang

Manhid ba ang mga nagsisimba, pati madre’t pari

Sa kalagayan ng mga naglipanang pulubi

O ang iniisip lang nila’y ang kaligtasan ng sarili?

Higanteng Tulog ang Uring Manggagawa

HIGANTENG TULOG ANG URING MANGGAGAWA

ni Gregorio V. Bituin Jr.

1

Itong manggagawa ang mapagpalaya

Kapara’y higanteng tulog pa ang diwa

Na pag nagising maliligtas ang madla

Mula sa paninipsip ng mga linta.

2

Manggagawa ang bumubuhay sa madla

Ngunit bakit sila ang nagdaralita

Laging binabarat ang lakas-paggawa

Ng tinawag na hukbong mapagpalaya.

3

Manggagawa ang sa lipuna’y nagpala

Ngunit nabubuhay sa dusa at luha

Ngayo’y tulog pa ang uring manggagawa

At nagmimistulang higanteng kawawa.

4

Uring manggagawa’y isang dambuhala

Na nagpapagalaw sa mundo at bansa

At kung magigising ay kayang sumila

Sa lipunan, gobyerno, mundo at bansa.

5

Atin ngang suriin itong kalagayan

Ng ating bayan at ng pamahalaan

Lantarang tayo’y sakal sa lalamunan

Nitong mga kapitalistang gahaman.

6

Inangkin na nila likas nating yaman

Pabrika’t lupai’y inari din naman

Pati kababaya’y wala nang matirhan

At maralita’y ipinagtatabuyan

7

Itong kapitalista’y hamig ng hamig

Ng tubo sa pabrika, kuryente’t tubig

Bigas, langis, itong presyo’y kinakabig

Sino ba ang sa kanila’y mang-uusig?

8

Pinairal nila ang patong at lagay

Kaya sa kurakot maraming nasanay

Itong baya’y unti-unting pinapatay

Kalagayan nati’y nagmistulang bangkay.

9

Sa lipunan ngayo’y tubo ang batayan

Ng pag-iral sa mundo at kabuhayan

Kung sinong may malaking tubo’t puhunan

Ay kikilalaning makapangyarihan.

10

Pribadong pag-aari ng kasangkapan

Sa paggawa ng produksyon sa lipunan

Ang siyang dahilan nitong kahirapan

At pagpapasasa ng mga gahaman.

11

At balewala ang mga naghihirap

Pagkat walang mga pag-aaring ganap

Pag maralita ka’y di katanggap-tanggap

Sadyang di ka pag-uukulan ng lingap.

12

Pagkat ito’y sistemang kapitalismo

Na siyang nagdulot ng pagkatuliro

Sa mga obrero’t karaniwang tao

Sadyang mapanlamang ang sistemang ito.

13

Kayhimbing matulog ng kapitalista

Kahit alam nilang obrero’y gutom na

Ngunit pag nabawasan ang tubo nila

Munti man ang bawas ay nababalisa.

14

Kaya obrero’y pinanatiling himbing

Ng kapitalistang sa tubo ay sakim

Pagkat alam nilang pag ito’y nagising

Sila’y tuluyan na nitong ililibing.

15

At ang globalisasyo’y ginawang salik

Ng kapitalista’t gobyernong nagtalik

Upang manggagawa’y di na makaimik

At madurog ang diwang naghihimagsik.

16

Welga’t pag-uunyon ay agad sinakal

Pinatakarang sa puhuna’y sagabal

Kontraktwalisasyo’y agad pinairal

Pag pumalag, ang obrero’y matatanggal

17

Dapat maghimagsik na ang manggagawa

Magkaisa ang hukbong mapagpalaya

At sila’y maghanda sa pamamahala

Ng mga pabrika at ng bawat bansa.

18

Ating tandaang may dakilang tungkulin

Ang mga obrerong dapat niyang gawin

Siya’y may misyong ang sistema’y baguhin

At ang tanikala’y tuluyang lagutin

19

Kaya manggagawa’y dapat nang gisingin

Humayo tayo’t sila’y pakilusin

Ipaunawa ang dakilang layunin

Magpatuloy na sila’y organisahin.

20

Baguhin na ang naghaharing sistema

Na iilan lamang ang nagpapasasa

Habang milyon-milyon itong nagdurusa

Halina’t maghanda sa pakikibaka.

21

Pag ang manggagawa’y tuluyang nagising

Ang buong burgesya’y kanyang lulusawin

Bulok na sistema’y kanyang dudurugin

At doon sa kangkungan ay ililibing.

22

O, manggagawang may tungkuling matayog

Sa lumang sistema’y kayo ang dudurog

Sa bagong lipunan kayo ang huhubog

Kaya magbangon na, O, higanteng tulog!

23

O, manggagawa, kami’y pakinggan ninyo

Tanggalin na ang pag-aaring pribado

Nitong gamit sa paggawa ng produkto

Upang makinabang ang lahat ng tao.

24

Kaya gumising na kayo at magbangon

Harapin nyo ang makasaysayang hamon

Bagong sistema’y paghandaan na ngayon

At gampanang mahusay ang inyong misyon

25

Nasa inyo ang landas ng pagbabago

Hawakan na ninyong mahigpit ang maso

Durugin ang bagsik ng kapitalismo

At itayo ang lipunang sosyalismo.

Ang Sepulturero

ANG SEPULTURERO

(8 pantig bawat taludtod)

ni Gregorio V. Bituin Jr.

kaming mga manggagawa

ang siyang sepulturero

ng uring kapitalista

sila’y aming ibabaon

sa lupang kailaliman

upang sila’y tuluyan nang

maglaho sa mundong ito

at di na magsamantala

Kapitalismo 101

KAPITALISMO 101
ni Gregorio V. Bituin Jr.

1

Ang kapitalismo pag yumakap
Tila nanggagahasa ng dilag
Lagi na lang tubo ang apuhap
Birhen sa paggawa’y nilalaspag.

2

Kapitalismo’y sistema ng mandarahas
Ng mga mapang-api’t mga talipandas
Mga kasama, hawanin natin ang landas
Upang bulok na sistema’y agad mautas.

3

Kapitalismo ay anong katuturan
Kung tingin nito sa babae’y laruan
Kapitalismo’y sadyang walang paggalang
Sa babaeng kalahati ng lipunan.

ang larawan ay mula sa http://seeingredradio.files.wordpress.com/2009/09/600px-capitalism_graffiti_luebeck1.jpg

Dapat Walang Panginoon

DAPAT WALANG PANGINOON

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Panginoong may-alipin

Nag-aari ng mga mahihina

At bihag na tribu

Sa panahong iyon nalikha

Ang Pyramide sa Ehipto

At ang Great Wall sa Tsina.

Panginoong maylupa

Ang magsasaka’y itinali

Sa sistemang pyudal

Sa panahong iyon lumakas

Ang simbahan, na malalawak

Na lupain ay kinakamkam.

Panginoong may kapital

Manggagawa’y kinakalakal

Pinasasahod ngunit binabarat

Ang lakas-paggawa

Sa panahong ito umiiral

Ang salot na globalisasyon.

Panahon namang ating dalhin

Sa mas mataas na antas

Ng pag-unlad itong lipunan

Kung saan

Walang panginoong may-alipin

Walang panginoong maylupa

Walang panginoong may-kapital

Kundi lipunang may paglaya

Ang bawat mamamayan.

Alamat ng Lugaw

ALAMAT NG LUGAW

ni Gregorio V. Bituin Jr.

nais ko’y kumain nang masasarap,

ng mga pagkaing masusustansya,

pritong manok, bangus, o porkchop

ngunit mga ito’y pagkamamahal,

di kaya ng bulsa, wala bang mura,

aba’y meron, may murang lugaw

may lugaw na limang piso sa kanto

lugaw na naman, magtatalo na

naman ba tayo? araw-araw na lang

nagtitiis pagkat lagi na lang lugaw,

oo, lugaw na naman, walang katapusang

lugaw, lugaw sa umaga, lugaw sa tanghali

pati sa gabi, lugaw, Lugaw, LUGAW,

wala na bang iba, aaaahhhhhhh!!!!

Ang Kwento ni Ako

ANG KWENTO NI AKO

(pasintabi sa ilang lider)

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Minsan, sa isang komunidad

Na may isyung inilalaban

Maraming pamilyang nakatira roon

Ang apektado ng demolisyon.

Ang bukambibig ng ilan:

“Si Ako ang tumulong diyan

Si Ako ang nag-taktiks niyan

Si Ako ang magpapanalo ng labang iyan

Si Ako ang nakipag-usap sa gobyerno

Kaya magtatagumpay ang laban.”

Ah, si Ako ang magaling na lider

Puring-puri nila si Ako

Ang Bahay ng Maralita

ANG BAHAY NG MARALITA

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Ang bahay ng maralita ay hindi kural

Pagkat hindi baboy ang nakatira,

Kundi may puso’t damdaming nasasaktan

At marunong sumigaw ng pagbabago.

Ang bahay ng maralita ay hindi hawla

Pagkat hindi hayop ang nakatira,

Kundi mga nilalang na may

kakayahang paunlarin ang lipunan

Kung mabibigyan lang ng pagkakataon.

Ang bahay ng maralita

ay tahanan ng tao

na ang mga nakatira’y

may dignidad na inaalagaan.

Ang Anak ng Lumbay

ANG ANAK NG LUMBAY

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Masarap ba ang pakiramdam

Kung kumukuha ka ng hindi sa iyo?

Masarap ba ang pakiramdam

Na kumukuha ka ng limpak na tubo

Habang pinahihirapan ang iba?

Masarap ba ang kumain sa Jollibee

At McDo habang nalalaman mong

Nagugutom ang iyong mga kapatid?

Masarap ba ang pakiramdam

Na hindi ka sumama sa rali

Habang nagpapabahaw ng sugat

Ang mga kasamang na-teargas

At napukpok ng batuta ng pulis?

Ngunit tiyak na masarap

Ang pakiramdam kung

Sa bawat karahasang dumaratal

Ay hindi tayo nabibitak.

Hindi tayo pinanghihinaan ng loob,

Bagkus lalo pang umiigting

Ang ating pagkakaisa

At nagpapatuloy.

Hindi Saging ang Bata sa Video

HINDI SAGING ANG BATA SA VIDEO

ni Gregorio V. Bituin Jr.

(Sa miting ng grupong Green Convergence sa Environmental Science Institute sa Miriam College sa Lunsod Quezon ay ipinalabas ni Ms. Lia Esquillo ang isang video hinggil sa isyung aerial spraying sa Davao. Si Ms. Lia ang executive director ng IDIS o Interface Development Interventions, Inc. Ang sumusunod na tula'y may tigsampung pantig bawat taludtod.)

Sa isang pinalabas na video

Ni Madam Lia na Davaoeño

Pinaulanan ng pestisidyo

Na binagsak mula eroplano

Ang mga saging at mga tao.

Rason ng namuhunan sa saging

Ang mga peste’y dapat patayin

Kaya gamit nila’y eryal isprey

Na tinamaa’y di lang pananim

Kundi pati tao sa paligid.

“Hindi ako saba o lakatan

Hindi ako saging na latundan

Bakit pati ako’y inambunan

Inispreyan ang aking katawan

Ng lason ng kumpanyang gahaman.”

Itong sabi ng bata sa video

Batang wala pang muwang sa mundo

Na biktima ng sakim sa tubo.

Nagkasakit na ang batang ito

Batang hindi saging, kundi tao.

Bukod sa kanya ay marami pa

Ang nagkasakit at nabiktima.

Lingkod-bayan ay agad nagpasa

Ng ginawa nilang ordinansa

Eryal isprey ay pinagbawal na.

Ngunit nakapalag ang kumpanya

Ito’y agad nakapag-apila

Kaya napigil ang ordinansa

Anim-na-buwang nagpatuloy pa

Ang eryal ispreying sa kanila.

Kaya ngayon ay inaabangan

Ang kahatulan nitong hukuman

Ang eryal isprey ba’y papayagan

O ito’y tuluyang pipigilan

Para sa kalusugan ng bayan?

At akin ding dito’y namamasdan

Kung ano ang dito’y nakasalang

Nakataya sa naglalabanan:

Dignidad ng mga lingkod bayan

Laban sa mga mamumuhunan.

Ang labanang ito’y kaytindi na

Tutubuin o ang ordinansa

Puhunan o kalusugan nila

Mga tao laban sa kumpanya

Lingkod-bayan o kapitalista.

Ang masasabi ko lang ay ito

Hindi saging ang bata sa video

Kaya sa Davao ma’y kaylayo ko

Panawaga’y sumuporta tayo

Sa laban ng mga Davaoeño.

Hulyo 12, 2008

Sampaloc, Maynila

JPEPA, Ibasura!

JPEPA, IBASURA

ni Gregorio V. Bituin Jr.

May mga balita doon sa Senado

Dapat JPEPA raw iratipika na

Sa muling pagbubukas nitong Kongreso

Dapat pirmahan na raw itong JPEPA.

May side agreement daw, ang sabi ni Miriam

Na ilalagay pag niratipikahan

Ngunit si Pimentel, di sang-ayon naman

Pagkat di ito ang batas na naturan.

Dahil may side agreement isasabatas

Itong JPEPAng kayrami namang butas

Maling ang JPEPA’y agad bigyang basbas

Kung makasasama na sa Pilipinas.

Kaya, mga senador, kami’y pakinggan

Itong JPEPA’y ibasurang tuluyan!

Hulyo 6, 2008

Sampaloc, Maynila

Iligtas Natin ang Kalikasan

ILIGTAS NATIN ANG KALIKASAN

ni Gregorio V. Bituin Jr.

kinakain nati’y mula sa kalikasan

bigas na pag naluto’y kaning malinamnam

iba’t ibang gulay na kaysarap ibulanglang

piritong isdang mula sa ilog at dagat

ano’t hindi natin aalagaan

itong ating likas-yaman

na siyang unang niyuyurakan

ng mga kompanyang dambuhala

tapon sa ilog ang tirang langis

tapon sa langit ang usok na mabangis

pati na usok ng tambutso ng dyip,

bus, trak, motorsiklo’t awtomobil

sino pa ang mangangalaga ng kalikasan

kundi tayo ring kanyang mga anak

kung hindi ngayon, kailan pa

kung hindi tayo, sino ba

sasagipin lang ba ang kalikasan

kapag ito’y tuluyang nasira na?

Pagkaluray ng Katauhan

PAGKALURAY NG KATAUHAN

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Napakataimtim ng kanyang kasibaan

Nag-aastang reyna ng Perlas ng Silangan

Namumutawi sa bunganga’y kayabangan

Upang mapanatili ang poder ng kapangyarihan.

Sinasambit-sambit ang nakasusukang salita

Siya raw ang tanging pinakamagaling

At kahanga-hangang puno ng bansa

Diyata’t ang taong ito’y tila napapraning.

Ito’y tahasang pagbubuhat ng bangko

Kalabisan na ito ng pangulong payaso

Sadyang panloloko sa masang tuliro

Sa kahirapan nilang di na mapagtanto.

Mga hirap na manggagawa’y tuloy naman sa trabaho

Nagsisipag, nagpapawis, naggigitata ang noo

Habang humahalakhak ang mga masiba sa tubo

Nagsasaya’t nagpapakabusog sa pawis ng obrero.

Maralita’t manggagawa’y sawa na sa kahirapan

Lalo na itong mga manggagawang kababaihan

Doble ang pasanin nila sa pabrika’t tahanan

Naluluray na ba ang kanilang mga katauhan?

Maraming dahilan kung bakit ganito’y nagpapatuloy

Isa ang globalisasyon sa agad na natukoy

Unti-unti tayong niluluray, pinapaso sa apoy

Nitong gobyernong naglulubog sa atin sa kumunoy

Panahon nang hubaran ng maskarang suot

Ang namumunong sadyang may pusong buktot

Pawiin ang mga patakara’t alituntuning baluktot

Itakwil ang masisiba’t ilibing sila ng ating poot.

Ang gobyernong taksil na sa taumbaya’y walang galang

Gobyerno’y pinamumunuan ng lider na hibang

Sa dagat ng ating mga poot doon natin siya ilutang

Hanggang siya’y malunod pati mga alyadong tampalasan.

O, Babae

O, BABAE

ni Gregorio V. Bituin Jr.

huwag kang tumulad

kina Huli, Maria Clara

at Sisa na pawang likha

ng bayaning Jose Rizal

tularan mo’y mga babaeng

gaya nina Gabriela’t Liliosa

na mga tunay na bayaning

nakibaka para sa paglaya

Kay Nicole, Biktima ng Rape

KAY NICOLE, RAPE VICTIM

ni Gregorio V. Bituin Jr.

(Itinago ng isang announcer sa radyo sa pangalang Nicole ang Pinay na ginahasa ng apat na US Marines sa Subic noong Nobyembre 1, 2005)

Hindi mabubura ng luha

ang iyong sinapit

ngunit sige, lumuha ka

Hindi mapapawi ng hikbi

ang nangyari sa iyo

ngunit, sige, humikbi ka

Upang kahit bahagya man

ay gumaan-gaan

ang iyong dinadala

At pagkatapos ng

maraming hikbi

ay pagtitiim-bagang

Ang paghahanap

sa nagtatagong

katarungan

Tanggalin mo

ang tinik na sa dibdib

mo’y nakaharang

Ilabas mo ang galit

ilantad mo ang ginawa

ng mga buhong.

Sila’y mga asal-putik

at ugaling buktot

dapat nang putulin

ang sungay nila’t buntot

humayo ka’t ilibing

sila ng iyong poot

O, Nicole, naririto kami,

huwag nang malungkot

kami’y iyong kakampi,

kaya’t huwag matakot.

Ngunit pag di ka lumaban

Pag hinayaan lang sila

Patuloy silang hahalakhak

Lahi mo’y tatawanan nila

at pag di ka kakasa,

sino na ang isusunod?

Oda sa Babaeng Pinalo ng Pulis sa Rali

ODA SA BABAENG PINALO NG PULIS SA RALI

ni Gregorio V. Bituin Jr.

napapikit ako’t napailing

nang makita kitang

nadapa at nagkalatay

dulot ng hampas ng yantok

ng isang pulis sa Mendiola

duguan pati ang iyong mukha

pumutok ang noo mo

sa hampas ng palo

ahh, putang ina

ayaw ko sanang magmura

ngunit ang ginawa nila’y

hindi makatao

hindi makamasa

hindi makatarungan

kundi ito‘y makahayop

ahh, mas masahol pa sila

pagkat kahit hayop

ay baka di iyon gawin

sa kabila ng mga ganito

tayong naniniwala’t ipinaglalaban

kung ano ang tama at mali

ipinaglalaban ang hustisya sosyal

ay magpapatuloy pagkat

karapatan nating magpahayag

karapatan natin itong lahat

ngunit bakit tayo pinipigilan

bakit pati ikaw ay lalatayan

pasensya na’t di ako nakasaklolo

pagkat lahat sa rali ay nagkagulo

nawala nga pati aking sumbrero

na bigay pa ng dating irog ko

nais kitang saklolohan

ngunit nagkakahulihan

hinuhuli ang nagsasapraktika

ng kanilang abang karapatan

pero naaalala pa rin kita

ang iyong maamong mukha

na naging kulay pula

dahil sa dugong namasa

ahh, kung nililiyag lamang kita’y

hindi ko sila mapapatawad

ngunit kasama kita sa laban

kasama kita kaya dapat ipagsanggalang

laban sa kanilang pamamalo‘t

walang puknat na karahasan

ahh, wala silang pakialam

kahit babae ka pa

pagkat ang alam lang nila

itinuturing kang kalaban

dahil umaangal ka

laban sa kanilang

pinakamamahal na amo

kaya kahit mali

sila’y magbubulag-bulagan

tulad ng asong

bahag ang buntot

sa pekeng pangulo

Di Kailangan ng Permit sa Rali

DI KAILANGAN NG PERMIT SA RALI

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Sabi ng nagmamagaling na politiko

“No permit, no rally” daw ang polisiya nito

Kung magrarali’y kumuha muna ng permit

Iyan daw ay batas na dapat igiit.

Siya pala’y sandaang beses na ungas.

Di nagbabasa nitong Saligang Batas.

Di ba niya alam na isang karapatan

Itong pagrarali maging ng sinuman.

Sa Konstitusyon, ang Artikulo Tres

Ay tungkol sa ating Bill of Rights

Kung saan sa pang-apat na seksyon

Ay nagsasabing walang batas

Na dapat isagawa kung sasagka

Sa ating karapatan sa pananalita

O pagpapahayag, maging pagkilos

Ito’y maliwanag pa sa sikat ng araw

Na dapat nating maunawaan

At ng politikong naghahari-harian.

Kaya ang pagkuha ng permit sa rally

Ay kahunghangang sagka sa karapatan.

Ah, dapat lang nating ipaglaban

Ang ating mga karapatan

Ito’y di dapat ipagkait sa sinuman

Lalo na ang kalayaan sa pagpapahayag.

Panulat sa Labas ng Mundo

PANULAT SA LABAS NG MUNDO

ni Greg Bituin Jr.

(“US scientists from NASA spend untold sums to develop a pen that could write in weightlessness in space. Russian solution: use pencil.” Ito ang sinipi ko mula sa isang magasin at itinala ko sa aking lumang notbuk, na nahalungkat kong muli, at ngayo’y ginawan ko ng tula.)

Minsan sa magasin ay aking nabasa:

Nagpilit lumikha ng ‘sang klaseng pluma

Itong mga Amerikanong syentista

Na pawang nagtatrabaho dun sa NASA.

Gumugol ng napakalaking halaga

Sa misyong ito ang bansang Amerika

Pagkat nais nilang maimbentong pluma

Makasulat sa labas ng atmospera.

Sa daigdig ay malakas ang grabidad

Anumang ipukol agad bumabagsak

Sa labas ng mundo’y kayhina ng hatak

Kaya ang pluma’y di agad makasulat.

Sa suliranin ang Ruso’y nanorpresa

Agad nilutas ang nasabing problema

Paggamit ng lapis ang solusyon nila

Maraming natuwa sa pagkaresolba.

Sa lapis ay di na problema ang tinta

Di gaya ng ninanais nilang pluma

Payo pag sila’y nasa kalawakan na

Ay tiyakin laging maydalang pantasa.

Pangyayaring ito pag pinagnilayan

May mabuting aral na pinatunguhan

Komplikadong problema’y malulunasan

Basta’t mataman nating pag-iisipan.

Sampaloc, Maynila

Hulyo 4, 2008

Nasaan ka, Kasamang Carlos Forte

NASAAN KA, KASAMANG CARLOS FORTE

ni Greg Bituin Jr.

(nalathala sa pahayagang Obrero, Blg. 18)

Ang dugo mong tumilamsik at natuyo sa tigang na lupa ay isang sakripisyong hindi mawawaglit sa aming isipan

At ngayon, kasamang Carlos Forte, nakikita ka namin sa karamihan ng naghihirap na naghahangad ng pagbabago sa lipunan

Nasa mga kuyom na kamao ka ng mga aktibistang nagrarali sa Mendiola

Nasa mga mata ka ng mga organisador na handang ilaan ang kanilang panahon at kakayanan para sa ikalalaya ng masa

Nasa mga sikmura ka ng mga maralitang inalisan ng bahay ng mga berdugo, kaya ngayo’y walang matirhan at nagugutom

Nasa mga nangangalog na tuhod ka ng mga vendors na nilalapastangang parang hayop sa lansangan

Nasa mga lalamunan ka ng mga magsasakang inagawan ng lupang sinasaka

Nasa mga dibdib ka ng mga kababaihang pinagsasamantalahan, at ngayo’y humihingi ng hustisya

Nasa mga payat na bisig ka ng mga manggagawang biktima ng kontraktwalisasyon

Nasa mga noo ka ng mga estudyanteng nagninilay kung bakit may kakaunting mayayaman habang laksa-laksa ang naghihirap

Nasa lmga uha ka ng mga magulang ng dalawang sanggol na namatay sa marahas na demolisyon sa Navotas

Nasa mga ugat ka ng mga aktibistang patuloy sa pagsisiwalat ng katotohanan hinggil sa kabalintunaan ng lipunan

Nasa mga dugo ka ng mga desaparesidos na sapilitang dinukot at ngayon ay hindi pa natatagpuan

Nasa mga buto ka ng mga bilanggong pulitikal na naghahanap ng katarungan at kalayaan

Nasa mga bungo ka ng mga maralita’t manggagawang pinaslang ng mga berdugo ng estado’t kapitalista

Kasamang Carlos Forte, hangga’t lugmok sa katinuan ang naghaharing iilan

Hangga’t nakatitigatig ang mga ngisi ng mapang-aping gahaman

Hangga’t nababagabag ang mga manggagawa’t maralitang nahihirapan

Hangga’t may takot na nananahan sa bawat pitlag ng puso ng karamihan

Hangga’t ang bawat hataw ng kapitalismo ay nakahihiwa ng laman

Naririto ka, kasamang Carlos Forte

Naririto ka sa bawat dalamhati ng masang lumalaban para sa kanilang karapatan

Naririto ka sa bawat pasa ng mga aktibistang nagnanais pumiglas sa higpit ng tanikala

Naririto ka sa bawat sugat ng mga manggagawang patuloy na nakikihamok sa lupit ng sistema

Naririto ka, kasamang Carlos Forte, at patuloy kang dumadaloy sa dugo ng mapagpalaya