KWENTO NI MANG PEDRO
ni Gregorio V. Bituin Jr.
Tahimik na ginugunita
Ni Pedrong Manggagawa
Ang mahal niyang asawa
At mga anak na malalaki na.
Dahil sa kanyang pagsisikap
Naitayo ang tahanang pangarap.
Mula sa pabrika, siya’y umibis
Sa dyip na sadya ngang kaybilis
Pag-uwi, pamilya niya’y tumatangis
Pagkat bahay nila ay dinemolis.
Nawalan agad sila ng tahanan
Dahil ba sila’y pobre lamang?
Biglang sulak ng kanyang dugo
Ipinundar niya’y agad naglaho
Dinemolis ng walang abiso
Ng mga walang-awang berdugo.
Sadyang terorismo ang demolisyon
Pagkat wala itong magandang layon!
Naisip niyang maralita’y magkaisa
Kaya agad siyang nag-organisa
Kasama ang iba pang maralita
Na pawa ring naging biktima
Ang kanilang hangad ay idepensa
At muling itatayo ang pinaghirapan nila
Pagkakaisa nila, sana’y magbunga
Ng tagumpay na mapayapa
Ngunit kung dugo ay babaha
Sila’y sadyang naging handa
Pagkat bahay ay isang karapatan
Ipaglalaban ito para sa kinabukasan.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento