Sa Paglabas Ko ng Lungga

SA PAGLABAS KO NG LUNGGA
ni Gregorio V. Bituin Jr.
12 pantig bawat taludtod

kaytagal kong nakatali sa kahapon
nangangarap at nakakulong sa kahon
para bang di ako nabubuhay ngayon
pagkat pinaglipasan na ng panahon

kaya sa paglabas ko ng aking lungga
ay tila nabaguhan ang aking diwa
tanging nagawa ko'y ang mapatunganga
at para bagang nawala na ang sumpa

ngayon nga'y parang kakapa-kapa ako
kung ano ba itong panahong moderno
ano iyang mga kagamitang bago
at lumilipad ang sasakyan ng tao

nakarating na raw ang tao sa buwan
itong sabi ng bago kong kaibigan
buhay pa kaya ngayon ang Katipunan
bakit ngayon balita'y pawang digmaan

may mga kalesa nang walang kabayo
isang pindot gagalaw ang aparato
dinig mo ang mga kahong walang tao
na kung tawagin nila'y selpon at radyo

ako'y nabaguhan paglabas ng lungga
pagkat tangi ko lang alam ay kumatha
ng maraming sulatin tulad ng tula
mga kwento, nobela't iba pang akda

para bang ako'y kaytagal na naidlip
mga ito'y nasa aking panaginip
masaya naman ako't di naiinip
hanggang may mapansin akong di malirip

moderno nga'y wala pa ring pagbabago
pagkat hirap pa rin ang maraming tao
may mapagsamantala pa rin at tuso
ang nagbago lang ay kagamitan dito

lumang sistema sa modernong panahon
luma rin ang patis sa bagong garapon
luma rin ang sapatos sa bagong kahon
wala pa ring nagbago noon at ngayon

sa lungga'y pumasok akong nagluluksa
habang sinisimulan ang bagong akda
ang laman, sa muling paglabas ng lungga
na sana pagsasamantala na'y wala