INDAYOG NG MGA PANGARAP
ni Gregorio V. Bituin Jr.
15 pantig bawat taludtod
matapos makapanggaling sa Payatas sa Mae Sot
na aming nilakad ng mga kasama't nilibot
gutom ay naramdaman, uhaw yaong naidulot
dahil tanghali na, sa restawran kami umabot
habang kumakain, pakiramdam ko'y nanlalambot
habang nasa hapag at kami'y nagkakatuwaan
di naiiwasan ang patuloy na talakayan
palibhasa'y nasa Mae Sot ng sampung araw lamang
kaya sa bawat sandali, kami'y nagkukwentuhan
at ganito humigit-kumulang yaong usapan:
maraming salamat, mga kasama, sa pagtanggap
patuloy kitang kumilos nang laya'y mahagilap
walang sinumang kay Kalayaa'y makahahanap
kundi yaong kumikilos na siya ang pangarap
Kalayaan, sa ami'y huwag kang maging mailap
kayrami nilang lumisan sa bansa nilang Burma
sa Mae Sot ay nanirahan silang pansamantala
dahil sa layang asam, sila'y naging aktibista
nakibaka, kumilos, nangangarap, umaasa
tulad din ng mga Pinoy noon laban sa diktadura
pagkatapos kumain, pakiramdam nami'y busog
di lang sa pagkain kundi sa ideyang malusog
sisikatan din ang masa ng araw na matayog
habang sa diktadura, ang araw nila'y lulubog
sadyang pangarap ng bawat isa'y umiindayog
- sa isang kainan malapit sa tanggapan ng DPNS, Setyembre 24, 2012; matapos ang kainan ay tumuloy kami sa tanggapan ng DPNS dahil may mga naghihintay na migranteng manggagawa sa amin
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento