PARUNGGIT NG MAGHAPON
ni Gregorio V. Bituin Jr.
14 pantig bawat taludtod
sadyang nakababagot ang umaga't tanghali
tiyaga-tiyaga lang, nagbabakasakali
na muling magdagsaan ang kanyang mga suki
sa kakaunting kita'y merong maiuuwi
maghapong nakaupo, nangangarap ng gising
mulat naman ang mata'y tila ba nahihimbing
sa pagtunga-tunganga, ang asa'y may darating
bagamat alam niyang munti ang kakalansing
maghapong nagninilay ang payapang tindera
habang nababagabag ang utak sa istorya
sari-sari ang kwento't maari nang nobela
kayraming namumuni'y ano kaya ang kwenta
diwa'y pumapagaspas, bundok na'y sinusuyod
tila ba alapaap yaong tingin sa lungsod
nangalaglag ang tala, mga rosas ang ubod
kaytinding magparunggit ang tadhanang di lugod
ibinebenta’y bisyo, sa yosi na'y magumon
baga ma’y sunog basta’t may benta't malalamon
masakit na ang likod sa tungangang maghapon
ngunit may pambili na ng kanin kahit tutong
kakayod ng kakayod, mahirap pa rin naman
wala nang nangyayari't siklo ang kasalatan
habang may tindang yosi't kendi'y patuloy lamang
ang ganitong parunggit sa balikong lipunan
 | |
| Larawan kuha ni Jhemsky San Pedro ng grupong Litratista sa Daan |
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento