KABILUGAN NG BUWAN
ni Gregorio V. Bituin Jr.
15 pantig bawat taludtod
halina't ating masdan ang kabilugan ng buwan
o, sinta ko, at tayo'y gumala kung saan-saan
habang naglalakad, kamay ng bawat isa'y tangan
damhin ang lamyos ng pag-ibig sa kaibuturan
halina'y pakinggan mo, aking sinta, itong tula
na sa ligalig ng iwing puso'y magpapahupa
pagkat ikaw, sinta, ang sinasamba kong diwata
handang ipaglaban ang pag-ibig ko, aking mutya
manggagawa sa araw, ang trabaho'y otso oras
pag gabi'y pahinga, buwan sa langit ang kapatas
minamasdan ang sinta sa larawan nitong kupas
habang nasa isip anong ibibigay na bukas
tila may sariling mundo ang dalawa'y masaya
hanggang dumatal ang gabing ang buwan ay wala na
para bagang sa magdamag buwan ay nagtitika
di mawaring puso'y may luha, nakapagtataka
di lahat ng araw ay tuwa't mayr'on ding pasanin
ang dumatal na problema'y di dapat sarilinin
suliranin nila'y dapat pag-usapang masinsin
magkatuwang sa paglutas, mapagwawagian din
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento