SONETO SA ISANG SAPILITANG NAWALA
ni Gregorio V. Bituin Jr.
Ay di na magiging magkakilala pa
Ngunit sa balita’y nakilala kita
Nang ikaw’y dinukot ng mga de-baril.
Tinangay kang pilit ng mga marahas
Kung anong dahilan ay di namin alam
Ang tingin ko sila’y walang pakiramdam
At de-susing robot, mga talipandas.
Bakit kailangang meron pang mawala?
Bakit tulad mo’y sapilitang kinuha?
Iyan ba’ng esensya nitong demokrasya?
Bakit kailangang maraming lumuha?
Makamtan mo nawa yaong katarungan
Nang sakit sa dibdib ni ina’y maibsan.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento